Alıntılar ve çalıntıların ötesinde… Nedir bu aşk? Dert midir, huzur mudur? Şahsım olarak ne olduğunu yüzyıllardır arayıp bulamayan insanoğlunun bu derdinin tespitinin muhattabı olmayı asla istemem. Fakat gel gör ki, kainatta bir kul da yoktur ki bu duyguyu yaşamamış olsun.İllaki karşı cinse duyulan bir his olmanın ötesinde olduğunu vurgulamakta fayda var. Kimi için ilahi bir kavram, kimi için basit bir taş da olabilir bence. Kadim dostum “Aşk”ın ne olduğunu gayet güzel anlatmış. Ben yazıyı birkaç defa okudum. Sizin de okumanızı kesinlikle tavsiye ederim.
Aşk, insanlık tarihi kadar eski geçmişi olan, lakin hemen hemen her bireyle yeniden açan bir gonca güldür. Uğruna imparatorlukların yıkıldığı, heybetli kişileri muma çeviren duygudur. Aşk, her yerde O’nu görmektir, O’na kavuşma anının hasretiyle pişmektir. O’nu diğer tüm insanlardan farklı yapan histir.
Aşk, saatin 12:00’yi gösterdiği andır. Akrep ile yelkovanın birleştiği, geriye kalan koca dairenin hiçe sayıldığı andır. Akrep ile yelkovan birleşir, tek vücut olur, başları elif gibi dimdiktir. Bir ateştir, yerçekimine karşı koyan, değdiği yerin kimyasını bozan, faydası gibi zararı da olan ateş. Aşık için dünya O demektir. O’dur aşığın ritmini değiştiren, ruhunu güzelleştiren.
Aşk mı? Herkes bilir, kimse bilmez. Aşk gizemlidir. Hemen açmaz kendini. Sevgi alaka ile orantılıdır. Bildikçe, keşfettikçe artar/azalır. Aşk sevginin coşkun halidir. Coşkun olduğundan aşık kişi bıçak sırtındadır. Aşık, O’nun yaptığı doğruyu yanlış okuyabileceği gibi, yanlışını da doğru okuyabilir. Aşığın hisleri pek esnektir. O’nun bir gülüşüyle dünyaları kazanmış gibi olurken, bir somurtmasıyla hayata küsebilecek kadar esnek. Aşık, her dem 12:00 gibi olmak ister. An olur, 06:00 gibi olunur. Aşık olduğu diğer kutba bakıyordur. Lakin aşık yine elif gibidir, yine 12:00 gibidir. Olmayacağını bilen aklına inat, O’na rağmen, bekler binbir umutla…
Aşk, handikaplarına rağmen en ulvi duygulardan biridir. Akıl gibidir, her insanın payına düşene razı olduğu. Çiçek gibidir, koparmaya kıyamadığın, koklamaya doyamadığın. Yemek gibidir, eksikliğinde gün be gün eridiğin. Fakat bir ayna değildir, olanı olduğu gibi gösteren.
Aşk, nefsin nefesidir.
